Distributierijden is een prachtige discipline binnen het transport. Dat vinden althans de meeste distributiechauffeurs, waaronder Pascal Noija. Moeiteloos somt hij vijf redenen op waarom hij winkeldistributie bij Simon Loos super vindt. ‘Het belangrijkste is misschien wel dat je je leven in eigen hand hebt. Ja, ik sport en breng elke avond mijn kinderen naar bed.’
Pascal Noija (36) werkt sinds 2009 voor Simon Loos. Zijn standplaats is Zaandam en hij bevoorraadt meestal met een LZV supermarkten in de wijde omgeving. Daarvóór was hij teamleider bij Vomar, een baan waar hij toevallig was ingerold, maar waar zijn hart uiteindelijk niet lag. ‘Ik vind dit werk nog steeds leuk om te doen. Anders was ik wel wat anders gaan zoeken.’
Ik heb een fijn gezinsleven
‘Qua werktijden heb ik het onwijs goed voor elkaar. Ik begin vroeg. Daar houd ik van. Ik ben sowieso een ochtendmens. Gemiddeld ben ik om 14.00 uur ’s middags klaar. Ik heb twee jonge kinderen en vind het belangrijk om hen te zien opgroeien. Ik ben iedere avond thuis met eten en breng ze altijd naar bed. Zelf duik ik er ook vroeg in, al vind ik af en toe een feestje best leuk hoor. Dan doe ik ‘s middags een tukkie en ben er ‘s avonds weer helemaal bij. Ik heb zelf voor die werktijden gekozen. Bij Simon Loos kan je later beginnen als je dat liever wilt. Parttime werken kan ook. Er is hier voor elk wat wils. Op zondag en maandag ben ik vrij. Dat is een bewuste keuze, want maandag is het papadag voor mij.’
Ik hou van contact met mensen
‘Mijn werkgebied is Noord-Holland, Utrecht, Almere/Lelystad en een stukje Zuid-Holland. Ik kom meestal bij dezelfde winkels en natuurlijk op hetzelfde DC in Zaandam. Je bouwt een band op met de mensen die je steeds ontmoet. Ik zou dit werk zonder die contacten lastig vinden. Steeds naar andere klanten en andere DC’s rijden, lijkt mij niks. Na een uur in de wagen vind ik het prettig om iemand te spreken. Niet dat het allemaal zo diep gaat. Dat hoeft ook niet, maar het is toch fijn als je verwelkomd wordt met een ham-kaascroissantje. En soms doe je samen een bakkie als het werk meezit. Als dat niet lukt, krijg ik vaak koffie mee voor onderweg.’
Het werk is leuk
‘Rijden vind ik ontspannend en het manoeuvreren een uitdaging. Na negen jaar is niks echt moeilijk meer voor mij, al blijft de voldoening als je je door een krap straatje hebt gewurmd en op de losplek staat. Nee, niet met een LZV. Dat is iets te spannend. Een van de trailers koppel ik af op een industrieterrein. Als ik leeg ben, pik ik die op. Het werk is redelijk strak gepland, maar ik maak me nooit erg druk. Als ik een vertraging heb, is dat maar zo. Ik probeer er wel wat aan te doen – maar als ik het niet red, jammer dan. Er zijn ergere dingen in de wereld. Het is de aard van het beestje. Ik ben wel moe aan het eind van een werkdag, maar dat ligt ook aan mijn begintijd. Toch heb ik altijd nog voldoende energie over om aandacht te besteden aan mijn kinderen. En minstens een keer per week pak ik na werktijd de racefiets en maak ik een rondje van anderhalf uur. Dat doe ik ook iedere zondag. Belangrijk, want ik heb een zittend beroep, al beweeg je in de winkeldistributie nog relatief veel door het laden en lossen van containers. Soms is dat wel zwaar, maar ik vind de afwisseling prettig. Het is gewoon lekker om af en toe fysiek bezig te zijn.’
Ik geniet van mijn vrijheid
‘Chauffeurswerk is gelukkig geen bureaubaan. Dat is niks voor mij. Er is niemand die op mijn vingers kijkt. Natuurlijk ben je altijd te volgen, maar wat maakt dat uit? Je voelt je zo vrij als je zelf bent. Ik ga op pad, doe mijn werk en word zelden gebeld door de planning. Dat is wel zo rustig, hoe aardig en gezellig ik onze planners ook vind.’
Simon Loos is een goed bedrijf
‘Ik rij op nieuw materieel en ontvang mijn salaris op tijd. Mijn collega’s zijn aardig en ik heb in de negen jaar dat ik voor Simon Loos werk nooit problemen gehad. Het is gewoon een fijn bedrijf, dat indertijd ook nog eens mijn opleiding heeft betaald. Ik heb een vaste wagen, een Mercedes Actros, die ik met een collega deel. Zo’n vaste wagen is prettig. Elke trekker rijdt uiteindelijk toch anders. Het is erg handig in de stad als je precies weet wat je trekker doet.’
Nog een tip?
‘Je moet doen wat je leuk vindt en geen dingen die je niet leuk vindt. Toen ik de overstap maakte van teamleider in de supermarkt naar chauffeur ging ik er in salaris op achteruit. Inmiddels heb ik dat verschil ingelopen, maar geluk is belangrijker dan geld. Maar goed, het is ook hoe je zelf in elkaar zit en wat je van het leven wilt maken.’
Bron: Sectorinstituut Transport en Logistiek STL – www.stlwerkt.nl